Πέμπτη 23 Ιουλίου 2020

Η σύζυγος του ισοβίτη δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, και αρχηγού όλων των φασιστών στην Ελλάδα, Δέσποινα Παπαδοπούλου συγχαίρει τον Μάκη Βορίδη Γραμματέα της ΕΠΕΝ και νυν υπουργό της Νέας Δημοκρατίας


1988-02-07-ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Η σύζυγος του αρχηγού μας Δέσποινα συγχαίρει τον Βορίδη Γραμματέα της ΕΠΕΝ [Από Δημήτρης Ψαρράς – Η κληρονομιά ενός δικτάτορα [Εφημερίδα των Συντακτών 2017]-ΣΕΛ-108

1988-02-07-ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Η σύζυγος του αρχηγού μας Δέσποινα συγχαίρει τον Βορίδη Γραμματέα της ΕΠΕΝ [Από Δημήτρης Ψαρράς – Η κληρονομιά ενός δικτάτορα [Εφημερίδα των Συντακτών 2017]-ΣΕΛ-108

1988-02-07-ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Η σύζυγος του αρχηγού μας Δέσποινα συγχαίρει τον Βορίδη Γραμματέα της ΕΠΕΝ [Από Δημήτρης Ψαρράς – Η κληρονομιά ενός δικτάτορα [Εφημερίδα των Συντακτών 2017]-ΣΕΛ-108

1988-02-07-ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Η σύζυγος του αρχηγού μας Δέσποινα Παπαδοπούλου συγχαίρει τον Βορίδη Γραμματέα της ΕΠΕΝ [Από Δημήτρης Ψαρράς – Η κληρονομιά ενός δικτάτορα [Εφημερίδα των Συντακτών 2017]-ΣΕΛ-108 





Δεν ξέρω αν ο εικονιζόμενος στη φωτογραφία (Μ.Βοριδης) θα παραστεί αύριο στην δεξίωση για την επέτειο της 24ης Ιουλίου 1974. Σίγουρα θα έχει λάβει την σχετική πρόσκληση-είναι άλλωστε υπουργός του κου Μητσοτάκη.



Είμαι βέβαιος ότι παρά τον περιορισμό του αριθμού των προσκληθέντων λόγω του κορωνοΐού, από την «λίστα» της κυρίας Σακελλαροπούλου δεν έχει εξαιρεθεί ούτε ένας από τους «επιφανείς» βιομηχάνους,, εφοπλιστές και λοιπούς «παράγοντες» του τόπου-δεν έλειψαν άλλωστε από καμία Προεδρική «λίστα» μετά το 1974.



Είμαι βέβαιος ότι θα δούμε και πάλι, όπως κάθε χρόνο, «απαστράπτουσες» τουαλέτες και πλούσιο «κοσμικό» ρεπορτάζ.
Το θέμα δεν θα είχε καμία απολύτως σημασία αν αυτός ο «εορτασμός» δεν είχε «καθιερωθεί» ως η κορυφαία επίσημη συμβολική εκδήλωση της μεταπολιτευτικής Ελλάδας για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, μέσω της οποίας αναπαράγεται κάθε χρόνο η «επίσημη» εκδοχή του μεταπολιτευτικού κράτους για τη χούντα:



Ότι η χούντα «φύτρωσε» ξαφνικά τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967, ότι ήταν ένας μετεωρίτης που έπεσε από τον ουρανό, ότι «όλος ο λαός ήταν αντίθετος», ότι «όλες οι παρατάξεις αντιστάθηκαν» και ότι η Δημοκρατία αποκαταστάθηκε την στιγμή που ο Καραμανλής είπε το «ομνύω» υπό το βλέμμα του Γκιζίκη…



Και καλά τότε, εξηγείται πολιτικά η απόφαση των ηγεσιών της προοδευτικής παράταξης να αποδεχθούν το «μη χείρον» που αντιπροσώπευε ο Καραμανλής.
Μετά? Σήμερα?



Οι τότε νεολαίοι της Αντίστασης βρίσκονται πλέον στην έκτη ή στην έβδομη δεκαετία της ζωής τους.
Οι «ενεργοί» επιμένουν να μην «ανοίγουν» τον Σύνδεσμο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 , επιμένουν να αναπαράγουν στο εσωτερικό του το παραδοσιακό σπορ των αριστερών, την ομαδοποίηση- ευτυχώς τουλάχιστον δεν έφτασαν στον αυτοεξευτελισμό των αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης να κάνουν ξεχωριστά «μαγαζιά»…
Αλλά δείχνουν την ίδια αμεριμνησία απέναντι στο κορυφαίο μέγεθος που καθορίζει την σημασία των ανθρώπινων πραγμάτων: τον χρόνο.



Την ίδια και χειρότερη αμεριμνησία δείχνουν και τα κόμματα της Προοδευτικής παράταξης που δεν αντιλαμβάνονται την ανάγκη συντονισμού και κοινής δράσης στο μέγα ζήτημα της αποκατάστασης της ιστορικής μνήμης.
Ο καθένας την «εκδοχή» του, ο καθένας το «πείσμα» του, τα «αρχεία» του, τα «ιδρύματά» του…
Και την ίδια στιγμή επελαύνουν σαν τα τανκς του Παττακού η παραπληροφόρηση και η διαστρέβλωση για να οδηγήσουν την κοινωνία στο «ασφαλές» λιμάνι της λήθης.



Την πραγματικότητα την ανέδειξε προχθές ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Στην συζήτηση που έγινε στη Βουλή για την παραπομπή Παπαγγελόπουλου, ο Παύλος Πολάκης του φώναξε κάποια στιγμή «εσύ είσαι με τον Παττακό,εμείς με τον Βελουχιώτη».
Και ο Γεωργιάδης απάντησε ότι «εμείς δεν είμαστε ούτε με τον Παττακό, ούτε με τον Βελουχιώτη, είμαστε με την αστική δημοκρατία».
Στην απάντηση Γεωργιάδη βρίσκεται όλη η ουσία και η πλήρης επιβεβαίωση της ιδεολογικής κυριαρχίας που έχτισε η δεξιά μετά το 1974, βοηθούμενη από την πολιτικά εγκληματική αμεριμνησία της Δημοκρατικής Παράταξης.
Είναι αυτή η κυριαρχία που «επιτρέπει» να ακούγεται σήμερα η λέξη «παρακράτος» απευθυνόμενη ως κατηγορία εναντίον ενός κόμματος της Δημοκρατικής Παράταξης και τα άλλα κόμματα της και ορισμένα ιστορικά στελέχη της να «σιγοντάρουν» ξεδιπαντροπα…



Είναι αυτή η κυριαρχία που «επέτρεψε» στον Άρειο Πάγο να αναγνωρίσει ως νόμιμο κόμμα την ναζιστική εγκληματική συμμορία.
Είναι αυτή η κυριαρχία που «επιτρέπει» σήμερα στον Κωνσταντίνο Γλίξμπουργκ και στους απογόνους του να περιφέρονται στη χώρα ως «βασιλική οικογένεια».
Είναι αυτή η κυριαρχία που θα «επιτρέψει» ενδεχομένως αύριο στον κύριο της φωτογραφίας που υποδέχεται περιχαρής την Δέσποινα να… γιορτάσει στο Προεδρικό Μέγαρο την επέτειο της 24ης Ιουλίου 1974.


Για όλα αυτά που «επέτρεψε» και για όσα θα «επιτρέψει» στο μέλλον αυτή η κυριαρχία, η αποκλειστική ευθύνη και η ιστορική ενοχή βαραίνουν αποκλειστικά την παράταξη που αντιστάθηκε, διώχθηκε, μαρτύρησε, αμέλησε και εξακολουθεί να αμελεί.



Κρίτων Βασιλικόπουλος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου