ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟΣ ΟΥΤΕ ΣΕΒΑΣΤΟΣ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΜΕ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, ΜΕ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ.

Ο Γιάννης Αγιάννης από τους «Άθλιους» του Βίκτωρος Ουγκώ ακόμα υπάρχει και συνεχίζει να αγωνίζεται για το δίκιο των ανθρώπων.

Η σύλληψή του Γιάννη Αγιάννη από τον αστυνομικό επιθεωρητή για την κλοπή ενός καρβελιού ψωμί από ένα φούρνο και οι αλλεπάλληλες, αποτυχημένες απόπειρές του να αποδράσει, είχαν ως αποτέλεσμα την αποφυλάκιση του Γιάννη Αγιάννη μετά από... 19 ολόκληρα χρόνια! Τώρα πια, ελεύθερος αλλά μόνος και αβοήθητος, ο Γιάννης Αγιάννης ληστεύει το σπίτι του επισκόπου Μπιενβενού. Όταν όμως συλλαμβάνεται για την κλοπή, ο επίσκοπος δεν τον καταδίδει, αλλά αντίθετα αποκρύπτει το αδίκημα από τις αστυνομικές αρχές και του προσφέρει τροφή και στέγη. Η φιλευσπλαχνία του Μπιενβενού αγγίζει την καρδιά του Γιάννη Αγιάννη, που «αλλάζει σελίδα» στην πολυτάραχη ζωή του. 

Μια παρόμοια ιστορία συνέβη και στο σπίτι του αείμνηστου μουσικοσυνθέτη Μάνου Χατζιδάκη όταν ο διαρρήκτης, που μπήκε στο σπίτι του για να κλέψει, αντιλήφθηκε ότι κάποιος μπαίνει στο σπίτι πήδηξε απ’ το μπαλκόνι και τραυματίστηκε. Ο τρυφερός Μάνος Χατζιδάκης δεν τον κατέδωσε αντιθέτως απέκρυψε το συμβάν από τις αστυνομικές αρχές, τον συνόδεψε στο νοσοκομείο και πλήρωσε τα νοσήλεια και τα φάρμακα για την ανάρρωσή του. Μετά το θάνατο του Μάνου Χατζιδάκη το άτομο που επιχήρησε να κλέψει από το σπίτι του πήγαινε κάθε απόγευμα στο νεκροταφείο και με δάκρυα στα μάτια άφηνε μερικά λουλούδια πάνω στην μαρμάρινη πλάκα που σκέπαζε τον Έλληνα μουσικοσυνθέτη.   

ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟΣ ΟΥΤΕ ΣΕΒΑΣΤΟΣ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΜΕ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, ΜΕ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ. Η ΠΕΙΝΑ, Η ΦΤΩΧΕΙΑ, Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, Η ΑΝΕΡΓΙΑ, Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ.

21 Σεπτεμβρίου στις 4:42 μ.μ. 

Η Έλενα μια μαύρη νέα μητέρα πέντε παιδιών πήρε πέντε αυγά από το σούπερ μάρκετ και προσπάθησε να διαφύγει όταν η ασφάλεια του μαγαζιού την έπιασε και κάλεσε την Αστυνομία. 

Όταν ο αστυνομικός έφτασε επιτόπου ρώτησε την Έλενα:

-Τι έκλεψες;

-«Πέντε αυγά» του είπε αυτή κλαίγοντας. «Για να ταΐσω τα πεινασμένα παιδιά μου».

Ο αστυνομικός δεν έβγαλε κουβέντα, δεν είπε απολύτως τίποτα, την πήρε μαζί του ξανά μέσα στο σούπερ μάρκετ και γέμισε ένα μεγάλο καρότσι με προμήθειες για εκείνη και τα παιδιά της.

Απίστευτα πολλές προμήθειες που τις πλήρωσε από την τσέπη του.

Η Έλενα άρχισε να κλαίει με λυγμούς. «Κύριε του είπε, είναι υπερβολικό αυτό».

Και ο αστυνομικός της απάντησε: «Μερικές φορές δεν πρέπει να εφαρμόζεται ο νόμος αλλά η ανθρωπιά». 

Συνέβη στις Η. Π. Αμερικής.

Στην ίδια Αμερική που ένας αστυνομικός στραγγάλισε δημόσια με το γόνατό του τον Τζορτζ Φλόιντ.

Στην ίδια την Αμερική που φλέγεται γιατί αφυπνίστηκαν άσπροι και μαύροι και ζητούν ισότητα και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Στην ίδια την Αμερική που μαύροι και άσπροι φωνάζουν ότι «οι ζωές των μαύρων αξίζουν».

Η Έλενα είναι μαύρη. Ο αστυνομικός που αψήφησε τον νόμο του κράτους γιατί του επέβαλλε άλλο νόμο η συνείδησή του, το φιλότιμό του, είναι λευκός.

Μπορεί να μην ακούγονται συχνά τέτοιες ειδήσεις αλλά όταν τις συναντάμε αξίζει να τις αναφέρουμε. Γιατί δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, ούτε οι αστυνομικοί. Και υπάρχουν πολλές Ελένες που δεν είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής τους, έναν τέτοιο αστυνομικό."