Σοβιετικός στρατιώτης του κόκκινου στρατού πάνω από ένα πιάνο κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου
Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς
τα πλούτη
κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν
σου παίρνουν το μυαλό,
αν μπορείς στην τρικυμία να
κρατήσεις ψυχραιμία,
κι αν μπορείς και στους εχθρούς
σου να σκορπίσεις το καλό,
αν μπορείς με μιας να παίξεις
κάθε τι που ’χεις κερδίσει,
στην καταστροφή ν’ αντέξεις και
να δώσεις κάποια λύση,
αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα,
σώμα και καρδιά
αν μπορείς όταν σε βρίζουν να
μην βγάζεις τσιμουδιά,
αν μπορείς στην καταιγίδα να μη
χάνεις την ελπίδα,
κι αν μπορείς να συγχωρήσεις
όταν σ’ έχουν αδικήσει,
αν μπορέσεις τ’ όνειρό σου να μη
γίνει ο όλεθρος σου,
κι αν μπορέσεις ν’ αγαπήσεις
όσους σ’ έχουνε μισήσει,
αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην
χαρά και στην οδύνη,
αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε
τίποτα δεν σβήνει,
αν μιλώντας με τα πλήθη τη
συνείδηση δεν χάνεις,
αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια
μέρα θα πεθάνεις,
αν ποτέ δεν σε μεθύσει του
θριάμβου το κρασί,
αν στα ψέματα των άλλων δεν λες
ψέματα κι εσύ,
αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά
μήτε και να κλαις
όταν άδικα σου λένε πως εσύ
μονάχα φταις.
Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία
και τα ίδια σου τα λόγια να τ’
ακούς παραλλαγμένα,
αν μπορείς κάθε λεπτό σου να
’ναι μια δημιουργία
και ποτέ σου να μην μένεις με τα
χέρια σταυρωμένα.
Αν οι φίλοι κι οι εχθροί σου δεν μπορούν
να σε πληγώνουν
αν οι σχέσεις με μεγάλους τα
μυαλά δεν σου σηκώνουν
αν τους πάντες λογαριάζεις μα…
κανένα χωριστά,
αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα
ξένα μυστικά…
Τότε παιδί μου…………………
Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη
ζωή σου…
Θα ’σαι άνθρωπος σπουδαίος κι
όλη η γη θα ’ναι δική σου!
.........................................................................................
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ «Αν»
Αν ημπορείς την παλαβή να κάνεις, όταν οι άλλοι σου
κάνουνε το γνωστικό κι όλοι σε λένε φταίχτη, αν δεν πιστεύεις τίποτα κι άλλοι
δε σε πιστεύουν,
Αν σχωρνάς όλα τα δικά σου, τίποτα των άλλων,
Αν το κακό που πας να κάνεις, δεν το αναβάλλεις,
Αν όσα ψέματα σου λεν με πιότερα απανταίνεις,
Αν να μισείς ευφραίνεσαι κι όσους δε σε μισούνε,
Κι αν πάντα τον πολύξερο και τον καλόνε κάνεις,
Αν περπατάς με την κοιλιά κι ονείρατα δεν κάνεις
κι αν να στοχάζεσαι μπορείς μονάχα το ιντερέσο, το νικημένο
αν παρατάς και πάντα διπλαρώνεις το νικητή, μα και τους δυό ξετσίπωτα
προδίνεις,
Αν ο,τι γράφεις κι ο,τι λες, το ξαναλέν κ' οι άλλοι
γι' αληθινό- να παγιδεύουν τον κουτό κοσμάκη,
Αν λόγια κ' έργα σου καπνόν ο δυνατός αέρας τα
διαβολοσκορπά και συ ξαναμολάς καινούριον.
Αν όσα κέρδισες μπορείς να τα πληθαίνεις πάντα και την
πατρίδα σου κορώνα γράμματα να παίζεις, κι αν να πλερώνεις την πεντάρα που
χρωστάς αρνιέσαι και μόνο να πληρώνεσαι σωστό και δίκιο το 'χεις,
Αν η καρδιά, τα νεύρα σου κι ο νους σου εν αμαρτίαις γεράσανε κι όμως εσύ τα στύβεις ν' αποδίδουν, αν στέκεις πάντα δίβουλος και πάντα σου σκυμμένος,
Κι αν όταν φωνάζουν οι άλλοι «εμπρός»! εσύ φωνάζεις
«πίσω»!
Αν στην πλεμπάγια να μιλάει αρνιέται η αρετή σου κι όταν
ζυγώνεις δυνατούς, στα δυό λυγάς τη μέση
Αν μήτε φίλους μήτε εχθρούς ποτέ σου λογαριάζεις και
κάνεις πως τους αγαπάς, αλλά ποτέ κανέναν.
Αν δεν αφήνεις ευκαιρία κάπου να κακοβάνεις και μόνο
Αν κάνεις το κακό, η ψυχή σου γαληνεύει, δικιά σου θα ναι τούτη η Γης μ' όλα τα κάλλη που έχει κ' έξοχος θα είσαι Κύριος, αλλά άνθρωπος δε θα είσαι.
Ράντγιαρντ Κίπλινγκ (Rudyard Kipling)
(Η μετάφραση έγινε από τον θρυλικό ποιητή και λογοτέχνη
Κώστα Βάρναλη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου