Μετά από 100 χρόνια αγώνων και αίματος για το 8ωρο, ο Μητσοτάκης με τον Βρούτση και η κυβέρνηση του, καταργούν με νόμο και το 8ωρο.

 

Από #Ρόζα Λούξεμπουργκ

Η καθιέρωση του οκταώρου έγινε αίτημα της παγκόσμιας εργατικής τάξης, αλλά χρειάστηκαν πολλοί αγώνες και αίμα για μετατραπεί από αίτημα σε πραγματικότητα. 

 

Το αίτημα για οκτάωρη εργασία διατυπώθηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία το 1829 από την «Εθνική Ενωση για την Προστασία της Εργασίας» και εφαρμόστηκε στην αποικία της Βικτωρίας την 21η Απρίλη του 1856.

 

 

 

Το αίτημα της οκτάωρης εργάσιμης ημέρας περνάει και στις ελληνικές εργατικές κινητοποιήσεις όταν γίνεται πια παγκόσμιο αίτημα της εργατικής τάξης, δηλαδή μετά τη αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά στο Σικάγο το 1886 και συγκεκριμένα στις πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις του 1890. 

 

Ετσι, το 1893, στον πρώτο μεγάλο γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα ένα από τα κεντρικά αιτήματα είναι «Να περιορισθεί η εργασία των εργατών εις οκτώ ώρας από δώδεκα και πλέον που εργάζονται». 

 

Στη συνέχεια, σε όλες τις μεγάλες και μικρές εργατικές κινητοποιήσεις το αίτημα του οκταώρου θα κατέχει κεντρική θέση, αν και θα αργήσει πολύ να αποτελέσει τμήμα της ελληνικής νομοθεσίας.

Στην Ελλάδα με νομοθετήματα του Νοέμβρη του 1909 και του Μάρτη του 1910 καθιερώνεται η αργία της Κυριακής για τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας. 

 

Με κατοπινή νομοθεσία του 1913 καθορίστηκε το δεκάωρο για τους εργάτες επιφανείας των μεταλλείων και το 8ωρο για όσους απασχολούνταν σε υπόγειες εργασίες. 

 

Επιμέρους διευθετήσεις της εργάσιμης ημέρας συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια, ενώ η Διεθνής Σύμβαση Εργασίας για το Οκτάωρο, που είχε θεσμοθετηθεί, όπως προαναφέραμε, το 1919, επικυρώθηκε στην Ελλάδα μόλις το 1920, όχι όμως με στόχο την άμεση και καθολική εφαρμογή της.

Η υιοθέτηση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας για το Οκτάωρο έγινε μόνιμο και σταθερό αίτημα, σε κάθε μικρό ή μεγάλο εργατικό αγώνα για την καθολική εφαρμογή του μέτρου. 

 

Ετσι όλη η περίοδος του μεσοπολέμου σφραγίζεται από τους αγώνες για το οκτάωρο, στην πραγματικότητα από σκληρές ταξικές συγκρούσεις και φυσικά από επιτυχίες των εργατών που επιτυγχάνουν την επέκτασή του ευρύτερα σε διάφορους κλάδους και τμήματα της εργατικής τάξης.

Τη γενική εφαρμογή της οκτάωρης εργάσιμης ημέρας θα καθιερώσει τυπικά η μεταξική δικτατορία, αποδεχόμενη στην ουσία αυτό που είχε γίνει πραγματικότητα στην πράξη, πολύ πριν. 

 

Φυσικά, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το δικτατορικό καθεστώς είχε φροντίσει προηγουμένως να καταργήσει και να ποινικοποιήσει κάθε εργατική - συνδικαλιστική και πολιτική - δραστηριότητα.