Στις 12 Δεκέμβρη η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει τον Άγιο Σπυρίδωνα.
Ο λαός παρετυμολογικά τον θεωρεί Άγιο της σποράς και πως ότι σπαρθεί τη σημερινή μέρα ριζώνει βαθιά...
Καταμεσής του Α'ΠΠ ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ήθελε να στρέψει τον λαό κατά του Βενιζέλου. Τι φοβάται ο λαός; Το θεό και τη βία. Απ τη μια λοιπόν έβαλε τον πιστό του σκύλο Μεταξά να ξαμολήσει τους επίστρατους που τσάκιζαν τους Βενιζέλικους, όπου τους έβρισκαν. Ακόμα και μέσα στα σπίτια τους... και απ την άλλη έβαλε την ιερά σύνοδο να αναθεματίσει το Βενιζέλο....
Σαν σήμερα 12 Δεκεμβρίου 1916, πλήθη λαού συγκεντρώνονται στο Πεδίον του Άρεως για να αναθεματίσουν τον Βενιζέλο.
Ανάθεμα, ουρλιάζει ο Θεόκλητος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος
περιστοιχισμένος από μέλη της Ιεράς Συνόδου.
Ανάθεμα, επαναλαμβάνει εν χορώ μεσαιωνικώ το πλήθος, ανάμεσα στο οποίο διαπρεπείς πολιτικοί καθώς και επιστήμονες του κύρους του Σπυρίδωνος Λάμπρου (ζωντανό παράδειγμα οτι η επιστημονική εξειδίκευση δεν έχει καμιά σχέση με την παιδεία την εντιμότητα ή τον πατριωτισμό).
Ο κάθε συγκεντρωμένος ρίχνει από μία πέτρα και επαναλαμβάνει την κατάρα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Θεόκλητου: «Κατά Ελευθερίου Βενιζέλου φυλακίσαντος αρχιερείς και επιβουλευθέντος την βασιλείαν και την πατρίδαν, ανάθεμα έστω».
Ο Βενιζέλος, μετά την επικράτηση του τον Ιούνιο του 1917, ζήτησε οι πέτρες να παραμείνουν στο ίδιο σημείο.
Ένα βράδυ είναι μαζεμένη σχεδόν όλη η Βενιζελική παράταξη στο σπίτι του Μπενάκη. Ο Εμμανουήλ Μπενάκης ήταν πατέρας της Πηνελόπης Δέλτα, στενός φίλος και υπουργός του Βενιζέλου
Γράφει η Πηνελόπη Δέλτα: «Η μητέρα μου έφερε βαριά το ανάθεμα. Το θεωρούσε ασχήμια και ντροπή και, θεοσεβούμενη όπως ήταν, έτρεμε μην πάθει τίποτε ο Βενιζέλος, που τον αναθεμάτισε η εκκλησία.
Ένα από τα πρώτα βράδια που ήμαστε όλοι συναγμένοι στο πατρικό, έφερε την ομιλία αυτήν και παρακάλεσε το Βενιζέλο να προκαλέσει μια τελετή, όπου πάλι η εκκλησία να σηκώσει το ανάθεμα.
Ο Βενιζέλος άναψε.
-"Όχι, βέβαια, κυρία Μπενάκη, δε θα το κάνω αυτό ποτέ!" αναφώνησε.
"Το ανάθεμα θα μείνει, και κάτω από το ανάθεμα θα νικήσομε, θα ελευθερώσουμε τη Μακεδονία και θα τσακίσουμε τους Βουλγάρους. (και όντως έτσι έγινε με την ηρωικότερη νίκη του ελληνικού στρατού μέχρι σήμερα, τη μάχη του Σκρα).
Όχι μόνο δε θα ζητήσω να σηκωθεί το ανάθεμα, αλλά και θα μείνουν οι πέτρες εκεί που έπεσαν στοίβα, να ξέρει και να θυμάται ο κοσμάκης πως είμαι αναθεματισμένος, και όμως πως η νίκη θα είναι δική μας...”
Κάποιος είπε:
"Δε θα μείνουν πολύ οι πέτρες! Ήδη μίκρυνε η στοίβα, και κάθε νύχτα μικραίνει...”
Ο Βενιζέλος έβαλε τις φωνές.
-"Δεν εννοώ να γίνει αυτό!", αναφώνησε.
"Δε θέλω να χαθεί η απόδειξη αυτή του αναθέματος! Θα βάλω φύλακες!
Εννοώ να μείνουν οι πέτρες όπως είναι, να τις βλέπουν κάθε μέρα οι περαστικοί και να ξέρουν τι ανόητα, τι μάταια πράγματα που είναι οι κατάρες της εκκλησίας!”
-"Είναι όμως μια ασχήμια στο Πεδίο του Άρεως, κύριε Πρόεδρε", είπε ο πατέρας μου, που αν και παραιτημένος, δεν ξεχνούσε πως υπήρξε Δήμαρχος Αθηναίων.
-"Θα υποστούμε και την ασχήμια αυτή, κύριε Μπενάκη", αποκρίθηκε ο Βενιζέλος. "Θα την υποστούμε για την ανατροφή του λαού, που πρέπει να μάθει την αξία της εκκλησιαστικής κατάρας όσο και της ευλογίας της, όταν γίνεται η εκκλησία όργανο πολιτικών παθών”.
Η σπορά του εθνικού διχασμού που έπεσε τότε κρατάει με διάφορες παραλλαγές μέχρι και σήμερα ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου