Με έκπληξη παρακολούθησα την συνέντευξη της λοιμωξιολογου κ. Ματίνας Παγώνη, της και προέδρου της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών Πειραιώς. Για το πόσο της αρέσει η δημοσιότητα, μας είπε η κα Παγώνη, πόσο της αρέσει να βάφεται, κάτι που κάνει από 17 χρόνων, πως δεν μπορεί να συνυπάρξει με απεριποίητους και πως πάντα κάνει shopping therapy και ίσως υπερβάλλει.
Ακούγοντας αυτές τις ανοησίες από μια επιστήμονα ιατρό σε αυτές τις δύσκολες ώρες που η χώρα μας μετράει νεκρούς και πληγές εν μέσω πανδημίας, θυμήθηκα , ένα απόσπασμα από το θαυμάσιο βιβλίο της βραβευμένης δυο φορές με ΝΟΜΠΕΛ Φυσικής και Χημείας "Μαντάμ Κιουρί" από το βιβλίο της Εύας Κιουρί, κόρης της μεγάλης Μαρίας Κιουρί!
Γράφει:
"Οι Κιουρί αποφεύγουν τους περίεργους", γράφει η Εύα.
"Η καλύτερη μεταμφίεση τους όμως είναι η φυσική τους εμφάνιση.
Ποιός θα μπορούσε να βάλει με το νου του τους βραβευμένους με Νόμπελ, βλέποντας αυτό τον ασουλούπωτο κακοντυμένο άνθρωπο να σπρώχνει το ποδήλατο του και τη νεαρή γυναίκα που πάει μαζί του, ντυμένη σαν χωριάτισσα;
Ένας Αμερικανός δημοσιογράφος που είχε ακολουθήσει με τέχνη τα ίχνη τους, σταμάτησε ,μη ξέροντας τι να κάνει ,στο ψαράδικο σπίτι όπου έμεναν.Η εφημερίδα του τον είχε στείλει να πάρει συνέντευξη από την Κυρία Κιουρί, την ένδοξη σοφή.
Που να βρίσκεται άραγε; κάποιον έπρεπε να ρωτήσει, ίσως αυτή τη γυναικούλα που κάθεται , ξυπόλυτη , στα πέτρινα σκαλοπάτια της πόρτας και τινάζει τον άμμο από τα ψάθινα παπούτσια της.
Η γυναίκα σηκώνει τα γκρίζα μάτια της στον παρείσακτο και ξαφνικά, μοιάζει με εκατό, με χίλιες φωτογραφίες .
Αυτή είναι !
Ο δημοσιογράφος, για μια στιγμή, μένει άναυδος, έπειτα αφήνεται να πέσει πλάι στη Μαρία, βγάζει το σημειωματάριο του. Η Μαρία του απαντάει με μικρές κομμένες εκφράσεις στις ερωτήσεις.
Ναι, το ράδιο το ανακάλυψαν η Μαρία Σκλουντόφσκα και ο Πέτρος Κιουρί…
Ναι τα πειράματα τους τα συνεχίζουν...
Στα γρήγορα ο καλός ... δημοσιογράφος κάνει νέα κρούση, αρχίζει ερωτήσεις πιο ουσιαστικές.
Αχ, να κατάφερνε να πετύχει μερικές εξομολογήσεις για τα νιάτα της Μαρίας, για την μέθοδο της εργασίας της, για την ψυχολογία μιας γυναίκας αφοσιωμένης στην Έρευνα! Αλλά την ίδια στιγμή το καταπληκτικό πρόσωπο κλείνεται.
Μια φράση, με μια μόνο φράση, που πρόκειται να τη λέει πολύ συχνά σαν απόφθεγμα, και να δίνει ανάγλυφο το χαρακτήρα της, τη ζωή της, με μια φράση που λέει πιο πολλά από ολόκληρο βιβλίο, η Μαρία δίνει τέλος στη συζήτηση:
-Στην Επιστήμη, αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει, είναι τα πράγματα, όχι τα πρόσωπα"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου