Daily Mail: Ο γιος του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν χρηματοδοτούσε βιοεργαστήρια με ιούς στην Ουκρανία. Σάλος με το δημοσίευμα της Daily Mail και τα σκανδαλώδη email χρηματοδοτήσεων εκατομμυρίων

 

 

https://kosmodromio.gr/2022/03/27/daily-mail-gios-tou-mpainten-xrhmatodotouse/?fbclid=IwAR1qEGDLjWa4Jutui3KPiwBjUqLy0yHV0VnlOFWPV_Zdy9DqFExGFf_RMus

Σάλο έχει προκαλέσει δημοσίευμα για τη σχέση του Χάντερ Μπάιντεν και τα βιοεργαστήρια στην Ουκρανία.

 

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Daily Mail, ο γιος του αμερικανού προέδρου χρηματοδοτούσε βιολογικά εργαστήρια στην Ουκρανία, τα οποία έκαναν πειράματα με θανατηφόρους ιούς. Μάλιστα, η εφημερίδα συνδέει τα συγκεκριμένα εργαστήρια με αυτό της Γουχάν, από το οποίο φέρεται να διέρρευσε ο Covid-19.

 

Όπως αποκαλύπτεται από τα μηνύματα του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου, ο Χάντερ Μπάιντεν εξασφάλισε χρηματοδότηση εκατομμυρίων για έναν αμερικανό εργολάβο στην Ουκρανία που ειδικεύεται στην έρευνα για θανατηφόρους ιούς.

 

Επιβεβαιώνονται οι κατηγορίες της Μόσχας;

Η ρωσική κυβέρνηση πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου υποστηρίζοντας ότι ο Χάντερ Μπάιντεν βοήθησε στη χρηματοδότηση ενός αμερικανικού στρατιωτικού ερευνητικού προγράμματος «βιοόπλων» στην Ουκρανία.

 

Ωστόσο, οι ισχυρισμοί χαρακτηρίστηκαν από τα δυτικά ΜΜΕ ως «προπαγανδιστικό τέχνασμα» για να δικαιολογήσουν την επέμβαση της Ρωσία στην Ουκρανία και να σπείρουν διχόνοια στις ΗΠΑ.

 

Αλλά τα email και η αλληλογραφία που έλαβε η Daily Mail.com από τον εγκαταλελειμμένο φορητό υπολογιστή του Χάντερ δείχνουν ότι οι ισχυρισμοί μπορεί κάλλιστα να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

 

Τι δείχνουν τα email

Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου δείχνουν ότι ο Χάντερ βοήθησε στην εξασφάλιση χρηματοδότησης εκατομμυρίων δολαρίων για τη Metabiota, εταιρεία που συνεργάζεται με το Υπουργείο Άμυνας και ειδικεύεται στην έρευνα για ιούς που προκαλούν πανδημίες!

 

Σύστησε επίσης τη Metabiota στην ουκρανική εταιρεία φυσικού αερίου, την Burisma, για ένα δήθεν «επιστημονικό έργο» που περιλαμβάνει εργαστήρια υψηλού επιπέδου βιοασφάλειας στην Ουκρανία.

 

Ο γιος του προέδρου και οι συνάδελφοί του επένδυσαν 500.000 δολάρια στη Metabiota μέσω της εταιρείας τους Rosemont Seneca Technology Partners, σύμφωνα πάντα με τη Daily Mail.

 

Συγκέντρωσαν πολλά εκατομμύρια δολάρια χρηματοδότησης για την συγκεκριμένη εταιρεία από επενδυτικούς κολοσσούς, συμπεριλαμβανομένης της Goldman Sachs!

 

Και παρόλο που η Metabiota είναι φαινομενικά μια εταιρεία ιατρικής έρευνας, ο αντιπρόεδρός της έστειλε email στον Χάντερ το 2014 περιγράφοντας πώς θα μπορούσαν να «διεκδικήσουν την πολιτιστική και οικονομική ανεξαρτησία της Ουκρανίας από τη Ρωσία» – ένας ασυνήθιστος στόχος για μια «εταιρεία βιοτεχνολογίας».

 

Τα ντοκουμέντα που παρουσιάζει η εφημερίδα

Το επίμαχο e-mail: Τον Απρίλιο του 2014,  αντιπρόεδρος της Metabiota Mary Guttieri έγραψε ένα σημείωμα στον Hunter περιγράφοντας πώς θα μπορούσαν να «διεκδικήσουν την πολιτιστική και οικονομική ανεξαρτησία της Ουκρανίας από τη Ρωσία». «Ευχαριστώ πολύ που αφιερώσατε χρόνο από το έντονο πρόγραμμά σας για να συναντηθείτε με την Kathy (Dimeo, στέλεχος Metabiota) και εμένα την Τρίτη. Απολαύσαμε πολύ τη συζήτησή μας», έγραψε η Γκουτιέρι.

Το δεύτερο mail: Τέσσερις ημέρες μετά το email της Guttieri τον Απρίλιο του 2014, το στέλεχος της Burisma Vadym Pozharskyi έγραψε στον Hunter, αποκαλύπτοντας ότι ο γιος του τότε αντιπροέδρου είχε παρουσιάσει ένα «επιστημονικό έργο» που αφορούσε τους Burisma και Metabiota στην Ουκρανία. «Παρακαλώ βρείτε μερικά αρχικά σημεία που πρέπει να συζητηθούν για τους σκοπούς της ανάλυσης των δυνατοτήτων αυτού του πρότζεκτ, «Science Ukraine»», έγραψε ο Pozharskyi.

 

Να σημειωθεί ότι ο Χάντερ Μπάιντεν είχε τοποθετηθεί στο Διοικητικό Συμβούλιο της ουκρανικής εταιρείας Burisma, με έναν εξωφρενικό μισθό που άγγιζε τα 50.000 $ το μήνα!

Τα αρχεία κρατικών δαπανών των ΗΠΑ δείχνουν ότι το Υπουργείο Άμυνας ανέθεσε σύμβαση 18,4 εκατομμυρίων δολαρίων στη Metabiota μεταξύ Φεβρουαρίου 2014 και Νοεμβρίου 2016, με 307.091 δολάρια να προορίζονται για «ερευνητικά έργα της Ουκρανίας».

Η επένδυση

Το έργο μετατράπηκε σε θέμα εθνικής ασφάλειας για την Ουκρανία όταν οι ρωσικές δυνάμεις εισέβαλαν στη χώρα τον περασμένο μήνα.

 

Η Metabiota έχει εργαστεί στην Ουκρανία για την Black & Veatch, εταιρεία – συνεργάτη του υπουργείου  άμυνας των ΗΠΑ με δεσμούς στις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών, οι οποίες έχτισαν «ασφαλή εργαστήρια» στην Ουκρανία στα οποία ανέλυαν ασθένειες και πειραματίζονταν σε βιοόπλα.

 

Στις αρχές Μαρτίου Αμερικανοί αξιωματούχοι «προειδοποίησαν» το Κογκρέσο ότι «οι ρωσικές δυνάμεις μπορεί να επιδιώκουν να αποκτήσουν τον έλεγχο» αυτών των «βιολογικών ερευνητικών εγκαταστάσεων», προκαλώντας φόβους ότι θανατηφόρα και ακόμη και κατασκευασμένα παθογόνα θα μπορούσαν να πέσουν στα χέρια των Ρώσων.

 

Ο Χάντερ και οι συνάδελφοί του στην επενδυτική του εταιρεία Rosemont Seneca Technology Partners (RSTP) συγκέντρωναν εκατομμύρια δολάρια για εταιρείες τεχνολογίας, προκειμένου να κερδίσουν οι ίδιοι χρηματικά ποσά.

 

Η Metabiota ήταν μία από αυτές τις εταιρείες. Τα email μεταξύ του Hunter και των συνεταίρων ανταλλάσσουν ενθουσιώδεις απόψεις πώς η δραστηριότητα της εταιρείας θα μπορούσε να γίνει ουσιαστικό εργαλείο για τις κυβερνήσεις και τις εταιρείες που θέλουν να διεξάγουν έρευνες επί μολυσματικών ασθενειών.

 

Η… ανεξαρτησία της Ουκρανίας

Ο γιος του προέδρου Μπάιντεν και οι συνάδελφοί του επένδυσαν 500.000 δολάρια στη Metabiota μέσω της εταιρείας τους Rosemont Seneca Technology Partners.

 

Συγκέντρωσαν πολλά εκατομμύρια δολάρια για την εταιρεία από επενδυτικούς κολοσσούς, συμπεριλαμβανομένης της Goldman Sachs!

 

Αλλά τα email δείχνουν ότι ο Χάντερ συμμετείχε ενεργά στις επιχειρήσεις της Metabiota στην Ουκρανία.

 

Οι προτάσεις του Hunter προς τους επενδυτές όχι μόνο εξασφάλιζαν τη χρηματοδότηση για την εταιρεία, αλλά τη βοήθησαν επίσης να «αποκτήσει νέους πελάτες», συμπεριλαμβανομένων των «κρατικών υπηρεσιών».

 

Αυτός και ο επιχειρηματικός του συνεργάτης Eric Schwerin συζήτησαν ακόμη και την υπενοικίαση του χώρου του γραφείου τους στην εταιρεία τον Απρίλιο του 2014, όπως αποκαλύπτεται στα email τους.

 

Τον ίδιο μήνα, η αντιπρόεδρος της Metabiota Mary Guttieri έγραψε ένα σημείωμα στον Hunter περιγράφοντας πώς θα μπορούσαν «να διεκδικήσουν την πολιτιστική και οικονομική ανεξαρτησία της Ουκρανίας από τη Ρωσία».

 

Ο πρώην ανώτερος αξιωματικός της CIA Σαμ Φάντις, ο οποίος έχει εξετάσει τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στον φορητό υπολογιστή του Χάντερ, είπε στην DailyMail.com ότι η προσφορά να βοηθήσει να διεκδικήσει την ανεξαρτησία της Ουκρανίας ήταν «ανεξήγητη» για ένα στέλεχος βιοτεχνολογίας.

 

«Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός αυτού του εγχειρήματος;» αναρωτήθηκε ο Φάντις.

 

Η σύνδεση με την Γουχάν

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η Metabiota έχει επίσης στενούς δεσμούς με το Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν (WIV), που θεωρείται ύποπτο ότι είναι η πηγή της πανδημίας του COVID-19.

 

Κινέζοι επιστήμονες πραγματοποίησαν λειτουργική έρευνα για τους κορωνοϊούς στο εργαστήριο της Γουχάν, συνεργαζόμενοι με έναν οργανισμό που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, την διαβόητη EcoHealth Alliance που έκτοτε έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα με αρκετούς Αμερικανούς να την συνδέουν ευθέως με το ξέσπασμα της Πανδημίας.

 

Ερευνητές από το ινστιτούτο Wuhan, το Metabiota και την EcoHealth Alliance δημοσίευσαν μια μελέτη μαζί το 2014 σχετικά με μολυσματικές ασθένειες από νυχτερίδες στην Κίνα, η οποία σημειώνει ότι πραγματοποιήθηκαν δοκιμές στο συγκεκριμένο εργαστήριο!

 

Η Metabiota είναι επίσημος συνεργάτης της EcoHealth Alliance από το 2014, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, αναφέρει η εφημερίδα αναδημοσιεύοντας ένα διάγραμμα του υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας δημοσίευσε, στο οποίο  βέλη συνδέουν τον Μπάιντεν, τον Σόρος και το Δημοκρατικό Κόμμα με τα ουκρανικά βιοεργαστήρια.

 

 

 

 

Αθανάσιος Διάκος: Από τους πρωτεργάτες του εθνικού ξεσηκωμού στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και ήρωας της μάχης της Αλαμάνας...

Ο Αθανάσιος Διάκος γεννήθηκε το 1788 στην Άνω Μουσουνίτσα Παρνασσίδας (το σημερινό χωριό Αθανάσιος Διάκος του νομού Φωκίδας). Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Μασαβέτας. 

Χειροτονήθηκε διάκονος, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε την καλογερική, όταν σκότωσε ένα Τούρκο αγά.

 

Η ποινή που του επιβλήθηκε, μετά τη σύλληψή του στη μάχη της Αλαμάνας, ήταν θάνατος διά ανασκολοπισμού και εκτελέστηκε την επόμενη μέρα, στις 23 του Απρίλη του 1821, στη Λαμία. 

 

Η λαϊκή φαντασία εμπνεύστηκε από τον μαρτυρικό θάνατό του το τετράστιχο:

 

Για δες καιρό που διάλεξε

ο χάρος να με πάρει

τώρα π' ανθίζουν τα κλαριά

και βγάζει η γης χορτάρι

=================

Υ.Γ. Κατά καιρούς έχουν εκδηλωθεί διάφορες απόπειρες παραχάραξης της ιστορικής αλήθειας γύρω από το επώνυμο και την γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου. Έτσι, προβάλλονται ανυπόστατα παραμύθια προσωπικών απόψεων, που βέβαια δεν αντέχουν σε επιστημονική κριτική. Όλα ανεξαιρέτως τα επίσημα κρατικά έγγραφα είναι κατηγορηματικά και δεν αφήνουν κανένα απολύτως περιθώριο στους κιβδηλοποιούς της Ιστορίας για δήθεν άλλο επώνυμο πέραν του πραγματικού που είναι το Μασαβέτας και δήθεν άλλη γενέτειρα πέραν της πραγματικής που είναι η Άνω Μουσουνίτσα Παρνασσίδας του νομού Φωκίδας.

Επ’ αυτών βλέπετε σχετικά στον παρακάτω σύνδεσμο (Link):

https://athanasios-diakos.blogspot.com/

==================

Ο Θάνατος του Διάκου

 

Πολλή μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα,

καν ο Καλύβας έρχεται, καν ο Λεβεντογιάννης.

-Ουδ' ο Καλύβας έρχεται, ουδ' ο Λεβεντογιάννης,

Ομέρ-Βρυώνης πλάκωσε με δεκοχτώ χιλιάδες.

  -------------

Ο Διάκος σαν τ' αγρίκησε, πολύ του κακοφάνη,

ψιλή φωνή ν' εσήκωσε, τον πρώτο του φωνάζει:

- Το στράτευμά μου σύναξε, μάσε τα παληκάρια,

δωσ' τους μπαρούτη περισσή και βόλια με τις φούχτες

γλήγορα και να πιάσωμε κάτω στην Αλαμάνα,

όπου ταμπούρια δυνατά έχει και μετερίζια.

  -------------

Επήραν τ' αλαφρά σπαθιά και τα βαριά τουφέκια,

στην Αλαμάναν' έφτασαν κι' έπιασαν τα ταμπούρια.

-Καρδιά, παιδιά μου, φώναξε, παιδιά μη φοβηθείτε,

ανδρεία ωσάν Έλληνες, ωσάν Γραικοί σταθείτε!

  -------------

Εκείνοι εφοβήθηκαν κι' εσκόρπισαν στους λόγγους.

Έμειν' ο Διάκος στη φωτιά με δεκοχτώ λεβέντες,

τρεις ώρες επολέμαε με δεκοχτώ χιλιάδες.

  -------------

Σκίστηκε το τουφέκι του κι' εγίνηκε κομμάτια,

και το σπαθί του έσυρε και στη φωτιά ν' εμπήκε,

έκοψε Τούρκους άπειρους κι' εφτά μπουλουκμπασάδες.

Πλην το σπαθί του έσπασε ν' απάν' από τη χούφτα

κι' έπεσ' ο Διάκος ζωντανός εις των εχθρών τα χέρια.

Χίλιοι τον πήραν απ' εμπρός και δυο χιλιάδες πίσω.

  -------------

Κι' Ομέρ Βριώνης μυστικά στο δρόμο τον ερώτα:

- Γένεσαι Τούρκος, Διάκο μου, την πίστη σου ν' αλλάξεις,

να προσκυνάς εις το τζαμί, την εκκλησιά ν' αφήσεις;

Κι' εκείνος τ' απεκκρίθηκε και με θυμό του λέει:

-Πάτε κι' εσείς και' η πίστη σας, μουρτάτες να χαθείτε,

εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θελ' απεθάνω.

Αν θέλετε χίλια φλωριά και χίλιους μαχμουτιέδες,

μόνο πέντ' έξι ημερών ζωή να μου χαρίστε,

όσο να φτάσ' ο Οδυσσεύς και ο Θανάσης Βάγιας.

  -------------

Σαν τ' άκουσ' ο Χαλίλμπεης με δάκρυα φωνάζει:

-Χίλια πουγγιά σας δίνω 'γω κι' ακόμα πεντακόσια,

το Διάκο να χαλάσετε, το φοβερό τον κλέφτη,

ότι θα σβήσει την Τουρκιά και όλο το Δοβλέτι.

 -------------

Το Διάκο τον επήρανε και στο σουβλί τον βάλαν,

Ολόρθο τον εστήσανε, κι' αυτός χαμογελούσε.

Την πίστη τους τους έβριζε, τους έλεγε μουρτάτες.

- Εμέν' αν εσουβλίσετε, ένας Γραικός εχάθη

ας είν' καλά ο Οδυσσεύς κι' ο καπιτάν Νικήτας,

αυτοί θα κάψουν την Τουρκιά κι' όλο σας το Δοβλέτι.

===============

Η Πελοποννησιακή παραλλαγή του τραγουδιού

 

Τρεις περδικούλες κάθουνται στου Διάκου το ταμπούρι,

μίνια τηράει τη Λειβαδιά κι' άλλη το Καρπενήσι,

η Τρίτη νη καλύτερη μοιρολογάει και λέει:

  -------------

- Πολλή μαυρίλα ν' έρχεται στου Διάκου το ταμπούρι

καν ο Καλύβας έρχεται, καν ο Λεβεντογιάννης.

- Μήτε ο Καλύβας έρχεται μητ' ο Λεβεντογιάννης,

Ομέρ Βριγιώνης, το σκυλί, με δεκοχτώ χιλιάδες.

  -------------

Και ο σεΐζης του μιλάει του Διάκου και του λέει:

- Διάκο, πάμε να φύγουμε, πάμε στην Αλασσόνα,

π' εκεί είν' ο τόπος δυνατός, ταμπούρια για να πιάσ' με

τ' ασκέρια σου κιοτέψανε και πήρανε τους λόγγους.

  -------------

Κι' έμειν' ο Διάκος μοναχός, με δεκοχτώ νομάτους,

τρεις ημερούλες πολεμάει και τρία μερονύχτια.

Εμαύρισε κι' αράχνιασε, σα μαύρη καλιακούδα,

απ' τις μπαρούτες τις πολλές κι' απ'τα πολλά τα σμπάρα.

  -------------

Τσακίστη το ντουφέκι του απ' τα πολλά ντουφέκια,

το 'σπασε το σπαθάκι του απάν' από τη χούφτα,

τότε τον πιάσαν ζωντανόν κειν' τα κοντοτουρκάκια.

  -------------

Κι' ο Ομέρ-Βριγιώνης, το σκυλί, του Διάκου πάει και λέει:

- Διάκο, Τούρκος δε γένεσαι, πασά για να σε κάνω;

- Τι λες, μωρέ βρωμόσκυλο, τι λες, μωρέ μουρτάτη;

εγώ γραικός γεννήθηκα, γραικός θέλ’ απεθάνω.

  -------------

Τότε τον βάλαν στο σουβλί και παν να τόνε ψήσουν,

κι' ο Διάκος ετραγούδαγε της άνοιξης τραγούδι:

- Για ιδές καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει,

τώρα το Μάη, την άνοιξη, π' ανοίγουν τα λουλούδια!

Γεώργιος Καραϊσκάκης: Ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε κυρίως στη Ρούμελη (Στερεά Ελλάδα).

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1780 (ή 1782) στο Μαυρομάτι Καρδίτσας και ήταν καρπός της σχέσης του αρματολού Δημήτρη Καραΐσκου και της μοναχής Ζωής Ντιμισκή, αδελφής του κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και εξαδέλφης του οπλαρχηγού Γώγου Μπακόλα. Μεγάλωσε με τους θετούς γονείς του, μία οικογένεια Σαρακατσάνων, αφού η μητέρα του τον εγκατέλειψε μη αντέχοντας τον διασυρμό μιας παράνομης σχέσης και πέθανε όταν ήταν οκτώ ετών. Από τη μητέρα του, ο «γιος της καλογριάς» κληρονόμησε τον ανυπότακτο χαρακτήρα του και την παροιμιώδη βωμολοχία του.

Σε κλέφτικη ομάδα από 15 ετών.

Στα 15 του ο Γεώργιος Καραϊσκάκης εγκαταλείπει τους θετούς του γονείς και σχηματίζει κλέφτικη ομάδα από συνομηλίκους του. Τρία χρόνια αργότερα πέφτει στα χέρια του Αλή Πασά, ο οποίος εκτιμώντας τον ισχυρό του χαρακτήρα τον προσλαμβάνει στη σωματοφυλακή του. Στην Αυλή των Ιωαννίνων όχι μόνο έμαθε τη στρατιωτική τέχνη, αλλά και στοιχειώδη γράμματα, γραφή και ανάγνωση.

 

Τον Μάρτιο του 1798 ακολουθεί τον Αλή Πασά στην εκστρατεία του κατά του Πασά του Βιδινίου Πασβάνογλου κι έρχεται σε μυστικές διαπραγματεύσεις μαζί του. Περί το 1804 εγκαταλείπει τον Αλή Πασά κι ενώνεται με το σώμα του περίφημου κλέφτη Κατσαντώνη. Συμμετέχει και διακρίνεται σε πολλές μάχες κατά του πρώην αφεντικού του και γίνεται το πρωτοπαλίκαρο του Κατσαντώνη.

 

Την άνοιξη του 1807 ο Κατσαντώνης δέχεται να βοηθήσει τη ρωσοκρατούμενη Λευκάδα, που αντιμετώπιζε τον κίνδυνο επίθεσης από τον Αλή Πασά. Εκεί, ο Καραϊσκάκης γνωρίζεται με άλλους οπλαρχηγούς και συναντά τον Ιωάννη Καποδίστρια. Μετά την κατάληψη της Λευκάδας από του Γάλλους, τον Ιούλιο του 1807, ο Καραϊσκάκης επιστρέφει στ' Άγραφα με τους άνδρες τού Κατσαντώνη.

 

Τον Αύγουστο του 1807 ο Κατσαντώνης συλλαμβάνεται από τον Αλή Πασά και θανατώνεται. Την αρχηγία της ομάδας αναλαμβάνει ο αδελφός του ο Λεπενιώτης και μαζί του ο Καραϊσκάκης συνεχίζει τη δράση του ως κλέφτης. 

 

Το 1809 εντάσσεται στα ελληνικά τάγματα που είχαν συστήσει οι Βρετανοί υπό τον Ριχάρδο Τσορτς, με σκοπό να εκτοπίσουν τους Γάλλους από τα Επτάνησα.

 

Το 1812 μετά τη διάλυση της ομάδας Λεπενιώτη από τον Αλή Πασά δηλώνει υποταγή και επιστρέφει στα Γιάννινα. Την περίοδο αυτή έγινε και ο γάμος του με την Γκόλφω Ψαρογιαννοπούλου, με την οποία απέκτησε δύο κόρες κι ένα γιο, τον στρατιωτικό και πολιτικό Σπυρίδωνα Καραϊσκάκη (1826-1898).

 

Περί τα μέσα του 1820, όταν ο Αλή Πασάς κηρύχθηκε αποστάτης από τον Σουλτάνο, ο Καραϊσκάκης τον βοήθησε αρχικά, αλλά όταν διαπίστωσε το μάταιο του αγώνα τον εγκατέλειψε με τον Ανδρούτσο και άλλους Έλληνες και δήλωσε υποταγή στο Σουλτάνο.

 

Τον Ιανουάριο του 1821 συμμετείχε στη σύσκεψη της Λευκάδας, στην οποία αποφασίστηκε η προετοιμασία της εξέγερσης στη Στερεά Ελλάδα.

 

Τον Απρίλιο του 1821 αποτυγχάνει να ξεσηκώσει τους Ακαρνάνες και καταφεύγει στα χωριά των Τζουμέρκων. 

 

Τον Μάιο οργανώνει στρατόπεδο με άλλους οπλαρχηγούς της Δυτικής Στερεάς στο Πέτα της Άρτας. 

 

Συμμετέχει στις μάχες κατά των Τούρκων στο Κομπότι (30 Μαΐου και 8 Ιουνίου), αλλά τραυματίζεται και αποσύρεται για θεραπεία.

 

Τον Σεπτέμβριο μαζί με άλλους οπλαρχηγούς καταλαμβάνει την Άρτα, σε σύμπραξη με τους Αρβανίτες. 

 

Το 1822 εμπλέκεται σε διαμάχη με τον κλεφτοκαπετάνιο Γιαννάκη Ράγκο (1790-1870), εκλεκτό του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, για το αρματολίκι των Αγράφων. Από τότε χρονολογείται και η διένεξή του με τον Φαναριώτη πολιτικό.

 

Η πρώτη μεγάλη νίκη κατά των Τούρκων

 

Στις 15 Ιανουάριου του 1823, ο Καραϊσκάκης σημειώνει την πρώτη του μεγάλη νίκη κατά των Τούρκων στη Μάχη του Σοβολάκου. Στα μέσα του 1823 προάγεται σε στρατηγό, αλλά η κατάσταση της υγείας του επιδεινώνεται από τη φυματίωση και καταφεύγει για ανάπαυση στο μοναστήρι του Προυσού.

 

Κατά τη διάρκεια του πρώτου εμφυλίου πολέμου, ο Μαυροκορδάτος τον κατηγορεί για πράξη εσχάτης προδοσίας και τον σύρει σε δίκη στο Αιτωλικό (1 Απριλίου 1824). Παρότι διαπιστώνεται η ανακρίβεια των κατηγοριών, ο Καραϊσκάκης θα αποστερηθεί όλων των αξιωμάτων του και θα αναγκασθεί να καταφύγει στο Καρπενήσι. Στα μέσα του 1824 μεταβαίνει στο Ναύπλιο, έδρα της κυβέρνησης, με σκοπό να αποδείξει την αθωότητά του.

 

Τον Δεκέμβριο του 1824 συμμετέχει στο ρουμελιώτικο σώμα που εκστράτευσε στην Πελοπόννησο, με σκοπό να βοηθήσει τους «κυβερνητικούς» στη διαμάχη τους με τους «αντικυβερνητικούς» (δεύτερος εμφύλιος πόλεμος). Ο Καραϊσκάκης θα λάβει μέρος στο πλιάτσικο στην περιοχή των Καλαβρύτων, που αποτελεί μία από τις ατυχέστερες στιγμές του ήρωα στην επανάσταση του ‘21. Στις 7 Απριλίου του 1825 συμμετέχει χωρίς ηγετικό ρόλο στη μάχη στο Κρεμμύδι, όπου οι Έλληνες αντιμετώπισαν για πρώτη φορά το στρατό του Ιμπραήμ και ηττήθηκαν κατά κράτος.

 

Η επανάσταση κινδυνεύει και η κυβέρνηση αποφασίζει να στείλει τον Καραϊσκάκη στη Στερεά Ελλάδα, για να αναζωπυρώσει τις επιχειρήσεις κατά των Τούρκων. Τον Μάιο του 1825 φθάνει στο Δίστομο και αποτρέπει την κατάληψη του χωριού από τους Τούρκους της Άμφισσας.

 

Στη συνέχεια προσπαθεί να βοηθήσει τους πολιορκημένους του Μεσολογγίου με κινήσεις αντιπερισπασμού, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Μετά την πτώση του Μεσολογγίου και την καταστολή της επανάστασης στη Δυτική Στερεά Ελλάδα, ο Καραϊσκάκης θα μεταβεί στο Ναύπλιο και θα ζητήσει από την κυβέρνηση οικονομική ενίσχυση για να απελευθερώσει τη Στερεά Ελλάδα.

 

Αρχιστράτηγος της Ρούμελης

 

Τον Ιούλιο του 1826 διορίζεται αρχιστράτηγος της Ρούμελης, με πλήρη δικαιοδοσία. Η πρώτη του ενέργεια ήταν να ανακουφίσει τους πολιορκημένους της Ακρόπολης της Αθήνας. Στις 6 Αυγούστου νικά τους Τούρκους στο Χαϊδάρι και θα επαναλάβει τη νίκη του δύο ημέρες αργότερα.

 

Παρότι σοβαρά άρρωστος, θα επιχειρήσει εκστρατεία προς τη Δόμβραινα τον Οκτώβριο για να αποκόψει τον ανεφοδιασμό του Κιουταχή που πολιορκούσε την Ακρόπολη. Θα εκκαθαρίσει την περιοχή και στις 24 Νοεμβρίου του 1826 θα σημειώσει μεγαλειώδη νίκη επί των Τούρκων στην Αράχωβα, σε μία πολυήμερη μάχη, που θα αναδείξει τις στρατηγικές του ικανότητες. Για τους κατακτητές ήταν η δεύτερη μεγάλη καταστροφή μετά τα Δερβενάκια.

Μετά τη διασφάλιση της κεντρικής Στερεάς Ελλάδας επιστρέφει στην Αττική για να αντιμετωπίσει τον Κιουταχή, που συνεχίζει την πολιορκία της Ακρόπολης (28 Φεβρουαρίου 1827). Θα σημειώσει δύο σπουδαίες νίκες, στο Κερατσίνι (4 Μαρτίου) και στο μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα (13 Απριλίου).

 

Στις 21 Απριλίου του 1827 οι ελληνικές δυνάμεις είχαν στρατοπεδεύσει στο Φάληρο για να αντιμετωπίσουν σε μία ακόμη μάχη τον Κιουταχή. Την αρχιστρατηγία είχαν αναλάβει οι άγγλοι φιλέλληνες Ριχάρδος Τσορτς και ο Τόμας Κόχραν, με απόφαση της Γ’ Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας. Ο Καραϊσκάκης είχε διαφωνήσει με το σχέδιο της κατά μέτωπον επίθεσης και είχε αποσυρθεί στη σκηνή του άρρωστος.

 

Ο θάνατος

 

Την επομένη κάποιοι έλληνες στρατιώτες επιτέθηκαν χωρίς διαταγή κατά του στρατοπέδου του Κιουταχή. Για να μη γενικευθεί η σύγκρουση, ο Καραϊσκάκης βγήκε από τη σκηνή του και κατευθύνθηκε έφιππος προς το σημείο της συμπλοκής γύρω στις 4 το απόγευμα. Μία σφαίρα, όμως, τον βρήκε στο υπογάστριο και τον τραυμάτισε σοβαρά. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, ο Καραϊσκάκης άφησε την τελευταία του πνοή στις 4 το πρωί της 23ης Απριλίου 1827, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ο θάνατος του Καραϊσκάκη οφειλόταν σε δολοφονική ενέργεια είτε με υποκίνηση των Άγγλων, που ήθελαν τον περιορισμό της Επανάστασης στην Πελοπόννησο, είτε του μεγάλου αντιπάλου του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου.

 

Την επομένη, οι Έλληνες με πεσμένο ηθικό και κακή στρατηγική, υπέστησαν συντριπτική ήττα στη Μάχη του Αναλάτου από τον Κιουταχή, ο οποίος πολύ γρήγορα κατέστειλε την επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα.

 

Το έθνος θρήνησε το χαμό του ήρωα. Και δικαίως, διότι η απώλειά του υπήρξε ανεπανόρθωτη. Ο Καραϊσκάκης ήταν αδύνατος, φιλάσθενος (έπασχε από φυματίωση), μέτριος το ανάστημα, ιδιαίτερα νευρικός, οξύθυμος, βωμολόχος και υβριστής. Αλλά είχε χαλύβδινη θέληση, δύναμη σκέψης και κριτικής και ιδιαίτερη ικανότητα στην ταχύτατη λήψη αποφάσεων και εκτέλεση αυτών. Με μία λέξη, ήταν ηγέτης. Άλλο ζήτημα αν, όπως έλεγε ο ίδιος, ο χαρακτήρας του τον έκανε να είναι άλλοτε άγγελος και άλλοτε διάβολος.