Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη
Η πρώτη αγόρευση συνηγόρου
της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, της δικηγόρου της
οικογένειας Φύσσα Χρύσας Παπαδοπούλου, διήρκησε μιάμιση
συνεδρίαση. Όταν ολοκληρώθηκε, το ακροατήριο, που είχε σχεδόν γεμίσει το ένα
τρίτο των θέσεων της δικαστικής αίθουσας, αυτό που προορίζεται για τους φίλους
της πολιτικής αγωγής (τα άλλα δύο τμήματα, αυτό που προορίζεται για τους φίλους
της υπεράσπισης και η ενδιάμεση «ουδέτερη ζώνη» παραμένουν ανεξήγητα κλειστά
για το κοινό, παρότι οι χρυσαυγίτες δεν εμφανίστηκαν ποτέ στη δίκη, με εξαίρεση
την απολογία του αρχηγού τους), ξέσπασε σε ζωηρά χειροκροτήματα.
Δεν ήταν ένα χειροκρότημα
κανονισμένο από τα πριν ούτε «βεβιασμένο» από μια ιδιαζόντως συναισθηματικά
φορτισμένη αγόρευση - αν και αναπόφευκτα υπήρξαν σημεία με έντονη φόρτιση.
Περισσότερο απ’ όλα ήταν ότι με την αγόρευσή της η Χρύσα Παπαδοπούλου,
ταξινομώντας και συμπυκνώνοντας τα αποδεικτικά στοιχεία που προέκυψαν
από την επίπονη αποδεικτική διαδικασία τεσσεράμισι χρόνων (η μεγαλύτερη δίκη
στην ιστορία του ελληνικού κράτους, όπως παρατήρησε ο δικηγόρος των Αιγυπτίων
αλιεργατών Κ. Σκαρμέας), εξαΰλωσε κάθε κομμάτι της σαθρής
επιχειρηματολογίας της εισαγγελικής αγόρευσης, κάνοντας ξανά σαφές το
αυτονόητο: ότι εάν η δίκη αυτή κριθεί με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία και τον
Ποινικό Κώδικα, η καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης
και των μιλιταριστικών οργάνων της ως φυσικών αυτουργών είναι αναμφίβολη.
Παρ’ όλη την παραπειστική γκρίνια
της ναζιστικής οργάνωσης ότι η δίωξή της είναι «πολιτική», η πραγματικότητα
είναι εντελώς αντίθετη. Μόνο μια πολιτική απόφαση μπορεί να βγάλει την ηγεσία
και τα μέλη της Χ.Α. από αυτό το δικαστήριο χωρίς καταδίκες, τις οποίες η
νομική πλευρά καθιστά αυτονόητες. Όπως απολύτως πολιτική ήταν και η απελπισμένη
προσπάθεια της εισαγγελέως Αδαμαντίας Οικονόμου να ξεπλύνει τον ναζισμό και τη
Χρυσή Αυγή κατά την αγόρευσή της, η οποία στηρίχτηκε κατά κόρον στην παραποίηση
και την αγνόηση (αν όχι στην άγνοια) των πραγματικών στοιχείων.
Τα πραγματικά στοιχεία
Η Χρύσα Παπαδοπούλου στάθηκε όσο
χρειάστηκε στα ίδια τα γεγονότα όπως προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία.
Υπενθύμισε ότι, αντίθετα με την αυθαίρετη φαντασίωση της εισαγγελέως, ο
κατ’ ομολογία δολοφόνος του Παύλου Φύσσα Γιώργος Ρουπακιάς συνομίλησε
επανειλημμένα με τα άλλα στελέχη του διαβόητου πυρήνα της Χ.Α. στη
Νίκαια όχι μόνο μετά αλλά και πριν τον φόνο. Γνώριζε δηλαδή προς τα πού και
γιατί κατευθυνόταν το βράδυ της 17ης προς 18 Σεπτεμβρίου 2013.
Παρουσίασε τον
οργασμό επικοινωνίας των στελεχών του τάγματος εφόδου εκείνο το βράδυ και τη
σπουδή να ενημερώσουν τον προϊστάμενό τους στην ιεραρχία Γιάννη Λαγό, ο οποίος
με τη σειρά του θα έδινε λογαριασμό απευθείας στον αρχηγό Νίκο Μιχαλολιάκο.
Συνέτριψε
τις εξηγήσεις που είχαν δώσει οι χρυσαυγίτες κατά τις απολογίες τους
και οι μάρτυρές τους κατά τις καταθέσεις τους και οι οποίες πάντοτε κατέληγαν
σε κάτι που δεν θυμούνταν ή που δεν μπορούσε να αποδειχθεί. Σε διάφορες
περιπτώσεις επικαλούνταν τη μαρτυρία ανθρώπων που όχι απλά δεν προσήλθαν ποτέ
στο δικαστήριο, αλλά η ίδια η ύπαρξή τους αποτελεί έναν ισχυρισμό και δεν
προκύπτει από πουθενά αλλού - όπως εκείνος ο περίφημος «Πακιστανός» (για να
εξηγηθεί η καταγωγή του τηλεφωνικού αριθμού του, που είναι ωστόσο συνήθης στις
επικοινωνίες μεταξύ των μαφιόζων), που μιλούσε άπταιστα ελληνικά και ήταν και…
υποστηρικτής της Χρυσής Αυγής.
Η συνήγορος της οικογένειας Φύσσα παρουσίασε
αναλυτικά την οργανωτική δομή της ναζιστικής συμμορίας όπως προέκυψε
από την αποδεικτική διαδικασία, και η οποία εξηγεί την κάλυψη που ακόμα και
σήμερα προσφέρουν τα κατώτερα μέλη της οργάνωσης στα ανώτερα (ο πυρήνας της
Νίκαιας στον Πατέλη, ο Πατέλης στον Λαγό, αλλά και ο ίδιος ο Λαγός στον
Μιχαλολιάκο - παρά τη ρήξη τους) και καταλήγει στη συνολική κάλυψη όλων από τον
αρχηγό, η οποία δίδεται με την περίφημη ανάλυψη της πολιτικής ευθύνης. Θύμισε
δε ότι τα χτυπήματα της Χρυσής Αυγής, για τα οποία έχουν ήδη καταδικαστεί μέλη
και στελέχη της, είναι ομοιόμορφα και σε όλη την επικράτεια όχι μόνο στο
εκτελεστικό σκέλος αλλά και στη μέθοδο συγκάλυψης.
Η Χρ. Παπαδοπούλου υποστήριξε ότι
αυτό που αλλάζει την τύχη που είχε η δολοφονία Φύσσα -και οδήγησε στο
κατηγορητήριο εναντίον της οργάνωσης- είναι αποτέλεσμα συγκυριών. Το ανώνυμο
τηλεφώνημα το οποίο ενημέρωσε την Άμεση Δράση για την επίθεση που ετοιμαζόταν,
η πρωτοβουλία του αστυνομικού Δηλιγιάννη -και μόνο αυτού- να πλησιάσει το
σημείο της δολοφονίας και το κατόρθωμα του Παύλου Φύσσα να υποδείξει τον
δολοφόνο του πριν ξεψυχήσει ξήλωσαν το πουλόβερ για τη ναζιστική οργάνωση, που
δεν είχε τον χρόνο να οργανώσει τη διαφυγή των μελών της και την καταστροφή των
στοιχείων.
«Η εισαγγελική αγόρευση
καταργεί το αδίκημα
της απόπειρας ανθρωποκτονίας»
Η συντριβή της εισαγγελικής
λογικής ολοκληρώθηκε κατά τη δεύτερη αγόρευση συνηγόρου πολιτικής
αγωγής, του Κώστα Σκαρμέα, δικηγόρου των Αιγύπτιων αλιεργατών. Ο Κ. Σκαρμέας,
όπως ήταν αναμενόμενο, δεν άφησε αναπάντητη την εξωφρενική λογική με την οποία
η εισαγγελέας Οικονόμου δικαιολόγησε την πρότασή της να μετατραπεί η κατηγορία
από απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη. «Αν είχαν ανθρωποκτόνο
σκοπό οι δράστες, θα τον είχαν υλοποιήσει» είχε πει η εισαγγελέας σε μια
απόπειρα βαριάς και σκοπούμενης βλάβης στην κοινή λογική. Εύλογα ο Κ. Σκαρμέας σχολίασε ότι
αν γίνει δεκτό αυτό το σκεπτικό, τότε η κατηγορία της απόπειρας ανθρωποκτονίας καταργείται,
εφόσον η πρόθεση ανθρωποκτονίας θα προϋποθέτει τον θάνατο του θύματος, δηλαδή
δεν θα είναι απόπειρα, αλλά ανθρωποκτονία. Ο Κ. Σκαρμέας υπενθύμισε
μάλιστα τη σχετική νομολογία του Αρείου Πάγου, ο οποίος αναγνώρισε την
ανθρωποκτόνο πρόθεση των χρυσαυγιτών τόσο στην υπόθεση της επίθεσης με
σιδερολοστούς εναντίον του Δημήτρη Κουσουρή όσο και ενάντια στο στέκι Αντίπνοια
παρότι οι ναζιστές δεν ευδόκησαν να αποτελειώσουν το έργο τους.
Η εικόνα της εισαγγελέως της έδρας
Αδ. Οικονόμου κατά τις δύο μέρες των αγορεύσεων των συνηγόρων πολιτικής αγωγής,
κατά τις οποίες έκρυβε διαρκώς το πρόσωπό της τόσο από το κοινό όσο και από τις
κάμερες, δείχνει ότι πιθανότατα κατάλαβε εκ των υστέρων ότι η υπηρεσία που
πρόσφερε -άγνωστο σε ποιους- με την αγόρευσή της ήταν κάτι πάρα πολύ βαρύ για
να το σηκώσει. Οι αγορεύσεις των συνηγόρων πολιτικής αγωγής συνεχίζονται την
Τρίτη, με την ολοκλήρωση της αγόρευσης του Κ. Σκαρμέα και την έναρξη αυτής του
Θ. Καμπαγιάννη, ο οποίος θα συνεχίσει και την Τετάρτη. Θα ακολουθήσει ο Κ. Παπαδάκης
στις 17 και πιθανότατα και στις 20 Ιανουαρίου, πριν περάσουμε στους δικηγόρους
του ΠΑΜΕ. Εμβόλιμα δεν αποκλείεται να βρεθεί χρόνος για την αγόρευση της
Ελευθερίας Τομπατζόγλου, δικηγόρου της οικογένειας Φύσσα, που μόλις γέννησε και
δεν κατέστη εφικτό να αγορεύσει την περασμένη εβδομάδα.
Παρά τη νομική αθλιότητα που ζήσαμε
με την εισαγγελική αγόρευση της Αδ. Οικονόμου, ο κλοιός γύρω από τη ναζιστική
εγκληματική συμμορία δεν δείχνει να χαλαρώνει καθόλου.
Πηγή: Η Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου