Η Πόλις - Κώστας Καβάφης

Είπες·

Θα πάγω σ’ άλλη «γη», θα πάγω σ’ άλλη «θάλασσα».
Μια «ΠΟΛΙΣ» άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια σου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κι είν η καρδιά σου - νεκρή - θαμμένη.

Ο νους σου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει;
Όπου το μάτι σου γυρίσει, όπου κι αν δεις
ερείπια μαύρα της ζωής σου βλέπεις,

που τόσα χρόνια πέρασες και ρήμαξες και χάλασες.»

Καινούριους «τόπους» δεν θα βρεις,

δεν θα ‘βρεις άλλες «θάλασσες».
Η πόλις θα σε ακολουθεί.

Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους.

Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ ασπρίζεις.

Πάντα στην πόλη αυτή θα φθάνεις.

Για τα αλλού - μη ελπίζεις -
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή,

σ’ όλη την γη την χάλασες.