Κάνατε τη μεγαλύτερη μείωση εισακτέων στην Ιστορία, εν μέσω πανδημίας, για να εξυπηρετήσετε λίγους ιδιώτες επιχειρηματίες.
Σημεία από την ομιλία μου, ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας | Τρίτη 27/7/2021
Κυρία υπουργέ,
Την Πέμπτη το μεσημέρι, αν δεν κάνω λάθος, γίνεται εδώ στη Βουλή μία συζήτηση, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, για τα fake news και την παραπληροφόρηση. Προτείνω να ξεκινήσουμε δείχνοντας αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις σας από τις Επιτροπές και από την προηγούμενη τοποθέτησή σας.
Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε, αντί ουσιαστικής επιχειρηματολογίας και ανοιχτού διαλόγου, μιας παραπληροφόρησης για να στηρίξετε κάτι το οποίο έχει ήδη δημιουργήσει εκρηκτικές καταστάσεις. Αναφέρομαι στη φετινή Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής.
Παρ’ όλο ότι βρεθήκατε απέναντι από την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών φορέων, παρ’ όλο ότι αγνοήσατε τις επιπτώσεις της πρωτόγνωρης πανδημίας -οι οποίες συνεχίζονται- στα ίδια τα παιδιά και τις οικογένειές τους, εσείς συνεχίζετε ακάθεκτοι και καταφέρατε να έχουμε την πιο βίαιη μείωση αριθμού παιδιών που πέρασαν στα πανεπιστήμια από συστάσεως του ελληνικού κράτους.
Mπράβο σας! Και εις ανώτερα!
Αυτό, πραγματικά, ήθελε μεγάλη προσπάθεια. Να μην εξαγγείλετε μείωση αυτού καθαυτού του αριθμού, αλλά να κάνετε τέτοιου είδους ρυθμίσεις που στην πράξη να θέσουν χιλιάδες παιδιά εκτός πανεπιστημίων. Εκτός της προτίμησής τους και εκτός γενικά των πανεπιστημίων, ακυρώνοντας προσπάθειες που έγιναν κάτω από ιδιαίτερες, φέτος, συνθήκες.
Αναφερθήκατε σε δημοσκοπήσεις κυρία υπουργέ. Δεν είναι καλό να κάνει κανείς πολιτική -ιδιαίτερα όταν είναι στέλεχος της κυβέρνησης, υπουργός, πρωθυπουργός- με βάση μόνο τις δημοσκοπήσεις, γιατί δείχνει έναν απίστευτο τακτικισμό.
Χρειάζεται περισσότερο σχέδιο, αντίληψη, προσανατολισμός και όχι μια αγοραία προσέγγιση της εκάστοτε δημοσκοπικής τοποθέτησης. Δεν μπορείς να κάνεις πολιτική μόνο με την επικοινωνία. Αλλά αν θέλετε να τις διαβάζετε τις δημοσκοπήσεις, να τις διαβάζετε όλες. Διότι, ιδιαίτερα για σας και για τα πεπραγμένα σας στην εκπαίδευση, δεν επιφυλάσσουν μια καλή εικόνα.
Καταθέτω εδώ πέρα τρεις δημοσκοπήσεις, όπου εσάς προσωπικά σας κατατάσσουν στις τελευταίες θέσεις ανάμεσα στις προτιμήσεις των υπουργών, όπως τα εισπράττει ο κόσμος, με τα μεγαλύτερα ποσοστά αρνητικών τοποθετήσεων και για το έργο της Κυβέρνησης συνολικότερα στα εκπαιδευτικά ζητήματα. Εσείς με τον τομέα των εργασιακών συναγωνίζεσθε ποιο είναι το πιο αδύναμο μέρος της εφαρμοζόμενης κυβερνητικής πολιτικής, η αχίλλειος πτέρνα. Εδώ είμαστε βέβαια και θα τα δούμε αυτά.
Κυρία υπουργέ,
Αλήθεια, τι επιφυλάσσετε στα νέα παιδιά; Όχι μόνο σε αυτούς που έδωσαν εξετάσεις, όχι μόνο σε αυτούς που προετοιμάζονται, αλλά σε αυτούς που ήδη αγωνίζονται, που έχουν τελειώσει κάποια σχολή και έχουν ένα χαρτί στα χέρια τους ή δεν έχουν και αγωνίζονται να βρουν μια δουλειά, να δουν το μέλλον τους. Χθες δεν θα μπορούσε να σας κάνει μεγαλύτερη προβοκάτσια ο συνάδελφός σας ο κ. Χατζηδάκης, διότι ανακοίνωσε την αύξηση του κατώτατου μισθού. Συμβολική αύξηση, το είπε ο πρωθυπουργός προκλητικά. Βέβαια οι άνθρωποι δεν εργάζονται συμβολικά, αλλά εργάζονται για να ζήσουν, αυτοί και οι οικογένειές τους, για να βιοποριστούν. Δεν είναι συμβολική λοιπόν η αμοιβή της εργασίας. Και κατατάσσει την Ελλάδα, μαζί με την Εσθονία, σε εκείνες τις χώρες τις ευρωπαϊκές που έχει καθηλώσει τους μισθούς. Και αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει κάνει την τελευταία αύξηση του κατώτατου μισθού στα 650 ευρώ, για σκεφτείτε πόσα άλλα επιδόματα που δόθηκαν, ακόμη και αυτό της αναστολής εργασίας τον προηγούμενο χρόνο της πανδημίας, θα ήταν καθηλωμένα.
Αντί λοιπόν, με βάση τις δικές σας δηλώσεις, που μιλάτε συνέχεια για αισιόδοξες προοπτικές της οικονομίας, για ανάπτυξη, για βελτίωση, αντί λοιπόν να δείτε πώς ο κόσμος της εργασίας θα μπορέσει να έχει απολαβές από αυτή την διαφαινόμενη, όπως εσείς ισχυρίζεστε, ανάπτυξη που έρχεται, τι κάνετε; Πήρατε μέτρα τα οποία διευρύνουν τις ανισότητες και μειώνουν το μερίδιο συμμετοχής της εργασίας στο προϊόν της ανάπτυξης. Δεν το κάνετε μόνο με τη συμβολική αύξηση του κατώτατου μισθού. Το κάνατε και με τον νόμο που πρόσφατα πέρασε πριν από λίγες μέρες για τις απλήρωτες υπερωρίες. Το κάνατε και μέσα από την υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, που είναι το πραγματικό όπλο των εργαζομένων. Αυτά λοιπόν υπόσχεστε στους νέους ανθρώπους, αυτά κι όλα τα υπόλοιπα τα οποία βλέπουμε ότι εμπεριέχονται στο σημερινό νομοσχέδιο, αλλά και στις προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις που φέρατε εσείς ως υπουργός. Και δεν φτάνουν όλα αυτά. Για να μην έχουμε καμία αμφιβολία, λέτε κιόλας στους νέους ανθρώπους ότι θα «τζογάρουμε τις ασφαλιστικές σας εισφορές», ιδιωτικοποιώντας τις επικουρικές συντάξεις. Αν αυτό δεν είναι μια βαθιά υπόκλιση απέναντι στους νόμους της αγοράς, απέναντι στην άκρατη ισοπεδωτική υιοθέτηση του νόμου του κέρδους σε όλα τα επίπεδα που οργανώνουν την κοινωνική και οικονομική ζωή, τι άλλο είναι; Αυτός φαίνεται, όμως, ότι είναι ο μπούσουλας που καθοδηγεί τη δικιά σας πολιτική.
Την ίδια στιγμή, η αλλεργία σας, ο ελιτισμός σας, η μεροληπτικότητά σας φαίνονται ξεκάθαρα. Αναφερθήκατε πάλι, πριν από λίγο, στο παράδειγμα της Αρχιτεκτονικής. Μην το αναφέρετε αυτό το παράδειγμα της Αρχιτεκτονικής, γιατί είναι εις βάρος σας. Χθες το βράδυ, λίγο πριν τελειώσει η συζήτηση, ο συνάδελφός μας κ. Θραψανιώτης από το Λασίθι, κατέθεσε εδώ πέρα μια διαφήμιση ενός ιδιωτικού κολεγίου όπου θέλει να πάρει φοιτητές για την Αρχιτεκτονική, όπου έλεγε, συν τοις άλλοις, ότι δεν είναι απαραίτητο προσόν για να εγγραφείτε, παρόλο που θα το λάβουμε υπόψη, το προσόν της γνώσης πάνω στο ελεύθερο σχέδιο και στο αρχιτεκτονικό σχέδιο. Εκεί λοιπόν που τους έχετε εξισώσει τα επαγγελματικά δικαιώματα εσείς, στους αποφοίτους των ιδιωτικών κολεγίων -διότι η μοναδική κοινωνική συμμαχία που έχετε κάνει είναι με τους επιχειρηματίες στην εκπαίδευση, απέναντί σας έχετε όλους τους υπόλοιπους, απομονωμένοι βαδίζετε- εκεί λοιπόν δεν υπάρχει το κριτήριο της λευκής κόλλας ούτε της ειδικής βάσης εισαγωγής. Εκεί υπάρχει το δίκιο του οικονομικά ισχυρού. Όποιος πληρώνει, ανεξάρτητα πού θα τα βρει, θα μπορέσει λοιπόν να εισαχθεί και να έχει τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με εκείνο το παιδί που έκανε ό,τι μπόρεσε μέσα σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, ήταν μέτριος, αριστούχος ή καλύτερος ή λιγότερο καλύτερος και εσείς με τον τρομαχτικό μηχανισμό που εισαγάγατε του ορθώνετε φραγμούς.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που έχει οδηγήσει σήμερα σε σαράντα χιλιάδες υπογραφές εναντίον σας. Ήταν την Παρασκευή στο διαδίκτυο, ένα ανεπανάληπτο νεανικό, διαδικτυακό κίνημα. Προσέξτε, γιατί σαν χώρος δεν τα πάτε καλά με την εκπαίδευση. Είναι κι αυτή μία –απ’ όλες- διαχρονική αχίλλειος πτέρνα. Η σχέση της παράταξής σας με την εκπαίδευση. Βαράτε, λοιπόν, γροθιά στο μαχαίρι. Εδώ θα είμαστε και θα δούμε τι πρόκειται να γίνει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια σειρά διατάξεων, οι οποίες ενώ εμφανίζονται με καλοπροαίρετο τρόπο για να υπηρετήσουν την υπόθεση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ουσιαστικά, υποτιμούν τον αυτόνομο μορφωτικό ρόλο του σχολείου. Δεν μπορείς να εισαγάγεις συγκεντρωτικά συστήματα διοίκησης μέσα από υπερεξουσίες στους διευθυντές που είναι μέρος, πια, ενός εγκάθετου κομματικού μηχανισμού εις βάρος του συλλόγου των διδασκόντων σε κάθε σχολείο. Εις βάρος της εκπαιδευτικής κοινότητας που υπάρχει σε κάθε σχολείο, όπου προφανώς στα πλαίσια ενός ενιαίου προγράμματος σπουδών πρέπει να έχει τη δυνατότητα της προσαρμογής, ανάλογα με τις συνθήκες και να αξιολογείται συλλογικά πάνω σ’ αυτή την προσπάθεια που κάνει. Η αξιολόγηση λοιπόν δεν μπορεί να είναι τιμωρητική, όπως κατ’ επανάληψη το έχετε κάνει και στο παρελθόν, με μια σειρά από διατάξεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να μπορέσει κάποιος να υπηρετήσει την εκπαίδευση πρέπει να πιστεύει στην αυταξία της μόρφωσης. Πρέπει να αντιλαμβάνεται ότι η μόρφωση έχει μια απελευθερωτική δύναμη, γιατί γεννάει ανθρώπους με ανοιχτούς ορίζοντες, αυτούς οι οποίοι μπορούν να αμφισβητούν και να διεκδικούν μια καλύτερη κοινωνία, αυτούς που σε μια Δημοκρατία μπορούν να ασκούν κριτική στους διοικούντες. Αυτή, λοιπόν, την απελευθερωτική δύναμη της γνώσης πρέπει να τη στηρίξουμε. Και πρέπει να τη στηρίξουμε καθολικά για όλους και όλες, ανεξαρτήτως κοινωνικής καταγωγής, ανεξαρτήτως εισοδημάτων. Δεν το κάνετε αυτό. Και βλέπουμε ότι υπάρχει και πάλι μια χωρίς προηγούμενο κοινωνική μεροληψία.
Έχουμε καταθέσει πέντε τροπολογίες, οι οποίες αφορούν κρίσιμα ζητήματα. Και είναι μια ευκαιρία, η υιοθέτησή τους να σημάνει τη συνολική απαρχή μιας νέας προσέγγισης για το σχολείο. Πρώτα απ’ όλα αυτή της κατάργησης, μέσω της αναστολής εφαρμογής φέτος, της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Και να συζητήσουμε όλοι μαζί, υπάρχουν προτάσεις, υπάρχουν μελέτες. Υπάρχουν οι ευρωπαϊκές κατευθύνσεις που σας λένε ότι το 45% είναι στόχος για τις ηλικίες τις νεότερες, έτσι ώστε να είναι απόφοιτοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το αγνοείτε αυτό και τρέχετε τριάντα χρόνια πριν. Ξεφύγετε λίγο από το θατσερικό παρελθόν σας. Έχουν αλλάξει τα πράγματα. Δεν μπορείτε και στην οικονομία και στην εκπαίδευση και στην υγεία να κινείστε με βάση τις νόρμες του νεοφιλελευθερισμού εδώ και τριάντα χρόνια, που διεύρυναν τις ανισότητες! Έχει προχωρήσει ο κόσμος. Μην είστε η παράταξη της οπισθοδρόμησης. Κοιτάξτε τις σύγχρονες ανάγκες. Βγάλτε συμπεράσματα από αυτήν την πολύπλευρη κρίση που εξελίσσεται μπροστά μας, την κλιματική, την κρίση της αντιπροσώπευσης, την υγειονομική κρίση! Παρόλα αυτά, εσείς συνεχίζετε.
Η δεύτερη τροπολογία που έχουμε καταθέσει αφορά τα ζητήματα της Τράπεζας Θεμάτων. Τροπολογία, επίσης, έχει κατατεθεί για τα θέματα της αποκατάστασης των ογδόντα οκτώ χιλιάδων επτακοσίων σαράντα έξι αποφοίτων επαγγελματικών σχολών μαθητείας, όπου ουσιαστικά πρέπει να ισοτιμηθούν τα πτυχία τους με εκείνα των ΕΠΑΛ. Τη δυνατότητα απόσπασης εκπαιδευτικών με ποσοστά αναπηρίας 67% και άνω και, επίσης, την κατάργηση της κατανομής ποσοστού 20% από την επιχορήγηση του τακτικού προϋπολογισμού. Δεν μπορεί κάτι το οποίο είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο να το χρησιμοποιείτε ως όπλο τιμωρίας και να στερείτε την εκπαίδευση από αυτό το οποίο επιβάλλει το ίδιο το Σύνταγμα να κάνει η Πολιτεία, δηλαδή την ενίσχυσή της.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω, κυρία υπουργέ, το εξής: Ξέρετε, καμιά φορά κάποια παραδείγματα στη ζωή έχουν μεγαλύτερη δύναμη εκπαιδευτική και διαπαιδαγώγησης, στέλνουν ένα σήμα το οποίο σφραγίζει ολόκληρες γενιές, διδάσκουν σε μια διαφορετική αντίληψη αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Αναφέρομαι στο παράδειγμα του διασώστη Ιάσωνα Αποστολόπουλου, ο οποίος κλήθηκε αρχικά από την Προεδρία της Δημοκρατίας, ανήμερα του εορτασμού της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, να βραβευτεί και «κύκλοι» από το κόμμα σας παρενέβησαν να το ματαιώσουν.
Θα ήθελα, λοιπόν, εσείς ως Υπουργός Παιδείας, ακριβώς γιατί κατέχετε ένα κρίσιμο χαρτοφυλάκιο που σχετίζεται με τη διαπαιδαγώγηση των νέων ανθρώπων, να πάρετε μια θέση πάνω σ’ αυτό. Σωστά έγινε; Αυτός ο άνθρωπος με τις συγκινητικές φωτογραφίες των μικρών μεταναστόπουλων που τα σώζει από τον πνιγμό, που τ’ αγκαλιάζει όλο στοργή, δεν είναι το πιο ισχυρό μήνυμα διαπαιδαγώγησης αλληλεγγύης και ανθρωπιάς; Πώς λοιπόν το βάζετε στην άκρη;
Είναι πραγματικά μια «γκρίζα» στιγμή για την ίδια την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είχαμε άλλες απαιτήσεις. Και το λέμε εμείς που ξέρετε ότι ψηφίσαμε για να εκλεγεί. Θα ήθελα, λοιπόν, το σχόλιό σας και γύρω από αυτό το θέμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου